2009-12-05
Podróż Karkonosze I - Szklarska Poręba - 2005r
Opisywane miejsca:
Szklarska Poręba, żródła łaby, śnieżne kotły, Jičín, Harrachov, Jakuszyce (3694 km)
Typ: Album z opisami
Pensjonat „Pod Szczytami”. Śniadania jedliśmy w Pensjonacie, a obiadokolacja w Restauracji „ Harnasie „ w centrum Szklarskiej. Szklarska Poręba to miejscowość położona na wysokości 440 - 886m. na pograniczu Karkonoszy i Gór Izerskich u podnóża Szrenicy. Atrakcyjność Szklarskiej Poręby zarówno pod względem turystycznym, wypoczynkowym jak i sportowym przyciąga, co roku wielu turystów. Szklarska Poręba jest ośrodkiem sportów zimowych z bardzo dobrze rozbudowaną siecią wyciągów narciarskich, nartostrad i tras biegowych. Hotele, pensjonaty i schroniska górskie w Szklarskiej Porębie oferują noclegi dla ok. 10 tys. turystów. Do ciekawych miejsc należą: Stara Chata Walońska przy ul. Kołłątaja 12. Siedziba Sudeckiego Bractwa walońskiego. To właśnie tutaj można spotkać Wielkiego Mistrza Walońskiego, wysłuchać podań walońskich lub wziąć udział w tajemniczych obrzędach walońskich w Garze Mocy. Dojście do Starej Chaty Walońskiej szlakiem czarnym. Muzeum Ziemi oraz Karczma Głodowa, ul. Jeleniogórska 9, Pierwotną funkcją tego miejsca była strażnica przy Czeskiej Ścieżce, jednym z najstarszych znanych szlaków prowadzących przez grzbiet Karkonoszy. Przy strażnicy powstała karczma obsługująca podróżnych, obecnie Karczma Głodowa, której nazwa związana jest z budową tzw. drogi głodu z Piechowic przez Szklarską Porębę do Harrachova. W obecnej chwili znajduje się tu Muzeum Ziemi. Muzeum Mineralogiczne, ul. Kilińskiego 20. Przed budynkiem znajdują się pnie Lasu Karbońskiego, a wśród eksponatów skały i minerały z całego świata, bogaty zbiór minerałów karkonoskich, jajo dinozaura, meteoryt, łącznie ponad 2 tys. okazów. W sali na parterze ekspozycja poświęcona dinozaurom.
Szklarska – żółty szlak, Kukułcze Skały, dochodzę do Schr. pod Łabskim Szczytem – 1165m. Zimno, mgła ledwo znalazłem schronisko. Po krótkim odpoczynku ruszam na Łabski Szczyt – 1472m czerwonym szlakiem, we mgle widzę Obserwatorium – byłe schronisko. Śnieżne Kotły to tylko biała czeluść. Następnie żółtym szlakiem ruszam do Labskiej Boudy – betonowy gigant z 1975r. Po minięciu budynku udaję się do Wodospadów Pancavskiego – 148m i Łabskiego – 35m. Gdy mgła opadła podziwiam oba wodospady. Wracam pod Schronisko i czerwonym idę w kierunku źródeł Łaby. Źródła Łaby leżą 25 min. od przejścia granicznego na Twarożniku. Zachodnie źródło Łaby bierze początek ok. 800m. od Łabskiego Szczytu i jest ujęte w kamienną cembrowinę. Źródła Łaby leżą na Labskiej Louce - bagnistej równinie. Pogoda poprawiła się, żółtym i czerwonym szlakiem mijam Twarożnik, Trzy Świnki, Schronisko na Hali Szrenickiej. Kamienistym szlakiem udaje się do Wodospadu Kamieńczyka.
Dziś dzień na zwiedzanie Szklarskiej. w centrum stylowa prosta restauracja - meble zbite z desek, krzywa posadzka, ściany z kamienia, nawet umywalka z kamienia, dobre jedzenie, spacer do Muzeum Mineralogicznego i Huty Szkła, wyciąg pod Szrenicą i na koniec góralska karczma.
Wyciągiem wyjeżdżam na Szrenicę, dalej Trzy Świnki, Łabski Szczyt. Piękna pogoda, tym razem piękny widok Obserwatorium, Śnieżnych Kotłów i Szyszaka – 1509m, Dwa przepiękne kotły polodowcowe podcinające zbocza Łabskiego Szczytu - 1471m, i Wielkiego Szyszaka. Są najciekawszym rezerwatem Karkonoskiego Parku Narodowego. Mały Kocioł ma głębokość ok. 300m, a jego ściany osiągają wysokość 100m. Ściany Wielkiego Kotła osiągają wysokość 280m i są bardzo urwiste, a jego głębokość dochodzi do 250m. W kotłach występują małe Śnieżne Stawki. Występują tu gatunki flory alpejskiej i arktycznej. Wśród zwierząt występują tu głównie ptaki i ślimaki. Przez Przełęcz pod Śmielcem i Czarną Przełęcz oraz przez Rozdroża pod Śmielcem i Wielkim Szyszakiem – podziwiam śnieżne stawki, Czarcią Ambonę i śnieg pod ścianą Śnieżnych Kotłów. Kamienistym szlakiem docieram do Schr. pod Łabskim Szczytem. Niebieskim szlakiem - Czeska Ścieżka, Borówczane Skały, Czeska Kładka, Łysa Góra, Muzeum Ziemi i Chata Walońska.
Wycieczka do Czeskiego Raju z Biurem „ Pod Szrenicą „. Mikrobusem udajemy się drogą przejeżdżając obok symbolu Czeskiego Raju - zamku Trosky, najważniejsza dawna warownia w okolicy. Bazaltowe skały z ruinami XIV w. zamku. Gotyckie wieże zamku mają nazwy, wyższa Panna - 57m. oraz Baba - 47m., na którą można wejść po schodach. Zwiedzamy Bożkowskie, jedna z najpiękniejszych jaskiń w północnej części Czech, strop i ściany ma ozdobione wspaniałymi, fantazyjnymi formami naciekowymi. Licząca 450m trasa turystyczna pozwala obejrzeć najciekawsze spośród dotychczas poznanych części jaskini, największe podziemne jezioro w Czechach. Duży ruch turystyczny z Czech i Polski. Następnie jedziemy już do Czeskiego Raju. Skały Prachowskie to wysmukłe wysokie wieże i kolumny, pomiędzy którymi znajdują się głębokie i wąskie wąwozy. Liczne punkty widokowe pozwalają nacieszyć oczy pięknymi widokami. Wędrowaliśmy szlakiem oznaczonym kolorem zielonym ponad 3 godziny. Krótki spacer do kąpieliska Peliszka - ducha Czeskiego Raju, uzupełnia zwiedzanie tego urokliwego miejsca. Znaleźliśmy płytę poświęconą pierwszemu Prezydentowi Czech Masarykowi. Następnie zatrzymaliśmy się w Jicinie – bar, rynek i most na potoku Jicin.
Dłuższa wyprawa 10 godz. do Harrachow. Wyciągiem na Szrenicę, obok Twarożnika, w prawo żółtym do Vosecka bouda i dalej zielonym do Harrachowa. Jeden z najwybitniejszych ośrodków wczasów letnich i zimowych w Karkonoszach. Rozciąga się w dolinie rzeczki Mumlawy. Pierwotna wioska powstała w XVIIw. i była nazwana nazwiskiem właściciela hrabiego Harrachowa. Od roku 1973 jest Harrachow miastem. Gmina to duże tradycje szklarskie. Huta szklarska, która powstała już w XVIIIw, wysławiła Harrachow na całym świecie. Znajduje się tutaj również szklarskie muzeum. Ciekawy jest również kościół z częściowo szklanym ołtarzem, który został zbudowany w miejscu drewnianego kościoła Św. Wacława. Niedaleko Harrachowa znajduje się przejście graniczne do Polski w Jakuszycach.. W oddali widać kompleks skoczni narciarskich. Harrachow - bary, kafejki, pensjonaty, piękne frontony budynków. Wziąłem sobie piwo i siedzę przed Mamutem, a tu nikt nie skacze. Piękny widok tylu skoczni i zimowych i letnich. Ciekawy dworzec autobusowy. W drodze powrotnej idę niebieskim szlakiem wzdłuż potoku Mumlava. Mijam wodospad Mumlavski – 10m, skręcam w lewo na żółty szlak do Schr. Vosecka bouda, potem Twarożnik.
Ze Szklarskiej poszedłem drogą do Jakuszyce. Zwiedziłem ośrodek biegów narciarskich w Jakuszycach. następnie zielonym szlakiem ruszyłem w kierunku Wysokiej Kopy – 1126m. – najwyższy szczyt Gór Izerskich. Na Wysoką Kopę prowadzi czerwony szlak. Wysoka Kopa jest dobrym punktem widokowym, gdyż w wyniku klęski ekologicznej jej wierzchołek jest bezleśny. Jej szczyt porośnięty jest łąkami, Po odpoczynku ruszam w drogę powrotna do skrzyżowania szlaków. Mijam kamieniołom ‘‘Stanisław’’. Rozdroże pod Zwaliskiem – 999m, spotykam kilkoro turystów idących w kierunku przeciwnym. Na Wysokim Kamieniu buduje się schronisko, będzie piękne. Dalej czerwonym do torów kolejowych i już jestem w Szklarskiej.
